تبادل لینک هوشمند 
محیط اطرافم چقدر رنگارنگ است نه آن شهر فرنگی که زمانی آرزوی پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها بود که در دریچه آن نگاه کنند و کمی از لحظات زندگیشان را شاد سپری کنند.
گاهی به بعضی شهرها که وارد میشوم واقعا در ابهام میمانم که ایران اسلامی من کجا و دغدغه های این جماعت خواب زده کجا،باورتان نمیشود گاهی برای خرید یک لباس مناسب و درخور جامعه صد مغازه را کندوکاو میکنم و جز مانتو هایی که به پیراهن تبدیل شده اند روسری هایی که یک مربع 20.20 سانتی متری اند و شلوارهایی که سال به سال از طول هایشان کاسته میشود و کفش های عجیب و غریب و گاه خنده دار چیزی نمیبینم.
مادرم میگوید:چند سال قبل پدر بزرگت برای دور کردن کلاغ ها و پرندگان بر سر مزارع مترسک هایی نصب میکرد که گرچه آنچنان ترسناک نبودند اما امنیتی برای مزرعه محسوب میشدند قیافه بعضی آدمهای به ظاهر متمدن دقیقا همان مترسکی است که اگر کنار مزرعه ایی بایستند شک ندارم پرنده ها وحشت زده پا به فرار بگذارند.
جدا از شوخی گاهی خیلی میترسم مادرم برای امنیت و سلامتی فرهنگی اجتماعیهم همیشه دعا میکند
مادرم میترسد از فناوری های جدید که به جای حسن استفاده،بشر غرق در سواستفاده از آن شده است.
خوش حالم هنوز افرادی هستند که اصالتشان خدایی و توام با منانت است خوش حالم که هنوز حجاب و پوششم خبر از اصل و نصب درست و حسابی ام را میدهد.
جامعه منهای جذابیت های غرب زدگی و تو خالی منهای ذرق و برق های زشت و زننده منهای مارک ها و نوشته های بی معنی و گاهی توهین آمیز روی لباس ها چقدر زیباتر و دلپذیرتر است.
نظرات شما عزیزان:
